Keulen
Door: Marjolein
Blijf op de hoogte en volg Marjolein
22 April 2014 | Duitsland, Keulen
Vorige week dinsdag ben ik begonnen op mijn werk. Dat bestaat voornamelijk nog uit het instellen van fitness apparaten zodat mensen kunnen sporten. Het is erg rustig en we worden goed ingewerkt. We, ja, want ik ben er gelukkig niet de enige nieuwe. Althans, gelukkig... Ze is erg aardig, maar eigenlijk te gestrest. Thuis een kind, twee paarden en een oppas die blijkbaar teveel geld vraagt. Ik knik maar ben blij dat de helft van alles wat ze zegt mijn andere oor weer uit gaat. Lekker boeiend!
De mensen zijn heel, heel erg lief hier. En ook echt allemaal! Vandaag kon mijn dag niet meer stuk toen ik van een cliënt een compliment kreeg over mijn Duits. Blozen doe ik gelukkig niet, maar stralen deed ik wel!
De sfeer in de stad is geweldig. Veel studenten en veel gezelligheid.
Toch is mijn gemoedstoestand hier net zo wisselvallig als het weer. Ik kwam thuis uit mijn werk vandaag, heb wat gegeten en ben voor een paar dingetjes de stad in geweest. Toen ik terug kwam werd ik overspoeld door een gevoel van lusteloosheid. Ken je dat? Het gevoel dat je echt, echt geen zin hebt om te gaan sporten, al heb je het je nog zo voorgenomen. Als dan ook nog een boek halfopen geslagen ligt te wachten tot je het uitleest, is de beslissing snel gemaakt. Ik plof neer en lees het boek in een adem uit. Tussendoor nog heel snel even voor de vijfde keer in twee weken spaghetti maken, afsluitend met één.. Één! Ok.., TWEE ijsjes en dan neem ik me nogmaals stellig voor om hard te gaan lopen.
Zodra het boek uit is. Eigenlijk wilde ik een hele recensie van het boek in dit verhaal opnemen. Ik had er namelijk een hoop commentaar op bedacht. Ik bespaar het jullie alleen omdat ik liever vertel over mijn hardlooprondje.
Vorige week ben ik met mijn moeder hier in de buurt in een bos gaan hardlopen. Vandaag besloot ik iets anders te doen. Vanuit de trein had ik gezien dat er een hoop sportvelden en parken in de richting van koln west liggen. Dus ik begin moeizaam in de richting van het volgende treinstation te lopen ( ik woon zelf bij koln süd). Onderweg vergeet ik dat ik loop. Niet normaal.. Ik loop door 5! achtereenvolgende parken waar het barst van mensen die bezig zijn met van alles: hardlopen, volleybal, voetbal, basketbal, jongleren, kracht training, spelen in de speeltuin, genieten van een grote vijver met twee fontijnen ( ondertussen loop ik langs de Euromast van Keulen), jong, oud, ALLES. En ik loop erlangs, deel van het geheel.
Ongelofelijk hoe vrij ik me ineens voelde, in tegenstelling tot eerder vandaag, toen ik me nog lusteloos en saai opstelde.
Op de terugweg rende ik nog een flinke heuvel op, vanwaar ik door de bomen heen de stad kon zien. De dom van Keulen is eigenlijk klein in vergelijking met de grote kantoor gebouwen eromheen. Terwijl het vroeger een van de grootste gebouwen van Europa moet zijn geweest. In de dertiende eeuw, toen er nog boeren dorpjes stonden waar nu de stad ligt, was het vast de reden voor ontzag, geloof en vroomheid. Vreemd hoe klein het nu is, waar het vroeger zo groot was.
Peinzend loop ik verder weer richting de sportievelingen op het gras. Er staan een paar mensen op het pad gekke sprongen te maken. Dat kan ik beter! Midden in een hardloop pas lach ik naar ze en maak zo'n sprong waarbij je je benen naar de zijkant beweegt en je hielen elkaar laat raken. Zie je t voor je? T was even contact met anderen en echt lachen!
Poeh toen moest ik nog een eind naar huis en even naar jullie schrijven!
Afgelopen vrijdag is mijn broer Frank hier naar Keulen gereden om een paar dagen met me te stappen en de stad in te gaan. Wat een kerel! Het was heel leuk. Omdat ik maandag vrij was ben ik zondag met hem mee naar huis gereden om de paasdagen thuis te zijn. Het was heel fijn om even thuis rond te lopen en het plaatste alles weer even in perspectief.
Goed, ik hoop dat ik jullie weer een beetje op de hoogte heb gebracht! Er staat een fotolijst op tafel, een fotolijst aan de muur en mijn allereerste kaartje staat in de vensterbank! Bedankt allemaal!
-
23 April 2014 - 08:38
Corry:
Hoi Marjolein leuk stukje heb je geschreven goed dat je het naar je zin hebt ben gisteren met Edwin voor de 2keer wezen zwemmen was erg leuk hij was lekker ontspannen en ondeugend lachen groetjes ik kijk uit naar je volgende stukje xxx -
23 April 2014 - 11:51
Michelle:
Heey Marjo,
Ik moet altijd zo lachen als ik jou verhalen lees, misschien zelf een keer een boek schrijven?? hahah.
Die sprong zie ik helemaal voor me, billy elliot sprong, uit de film die we bij goddienst moetsen kijken bij Uilenbal hahaha.
Ik heb echt zin om binnenkort bij jou langs te komen, op de foto's ziet je huisje er in ieder
geval heel leuk uit.
Ik heb gister m'n contract getekend, kan ik ook bijna beginnen bij mijn nieuwe job :) Heb er echt zin in. Het is heerlijk om meer vrije tijd te hebben maar toch kriebelt het wel om weer aan de slag te gaan.
Tot snel
Liefs xx
-
01 Mei 2014 - 17:16
Marjolein:
Ik zie ineens dat ik nog niet eens heb gereageerd op jullie reacties! Wat waanzinnig leuk Corry dat je met mn broertje zwemt. Voor oma werd het allemaal een beetje teveel, ik ben heel blij dat hij zo'n leuke vervanger heeft!! Geluksvogel!
En Mich! Jou ga ik ff appen!
Xx terug!
-
16 Mei 2014 - 07:49
Lucienne:
Hoi,
Wat kan jij geweldig schrijven ! Gaaf om te lezen!
Succes met alles en blijf ons op de hoogte houden van je avonturen !
Xxx van Peet en mij
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley