Je zal toch jarig zijn in Duitsland!
Door: Marjolein
Blijf op de hoogte en volg Marjolein
04 Juni 2014 | Duitsland, Keulen
Ik tik dit reisverslag met blaren op mijn handen. Zittend op de bank, met een croissantje in de oven en buiten miezer. Wat heb ik de afgelopen week weer veel meegemaakt! Eerst met mijn moeder de Galeria Kaufhof Nachtlauf gelopen. Hier in Keulen, tien km door de stad. Dat ging niet gemakkelijk, omdat we niet goed hadden opgezocht waar de startplaats precies was.. Ik dacht dat we zouden starten bij de Galeria Kaufhof, want duhh, de loop is ernaar vernoemt! Maar nee.. Eenmaal daar aangekomen was er geen hardloper te bekennen! Toen zijn we als de sodemieter naar de hardloop vereniging gereden, want dan zal het toch daar wel beginnen? Ook niet.. Nee.. De loop begon aan de 'verkeerde' kant van Keulen, aan de andere kant van de Rijn. We waren te laat... Dikke stress natuurlijk, rijden we over de brug, zien we de lopers al voorbij komen. Shiiittt.. We hebben ze uiteindelijk na een kilometer ingehaald. De achterste loopster ging erg langzaam, maar wat voelde het als een overwinning toen we bij de stoet aankwamen! Mam hijgde dat ze ons race tempo niet ging overleven, maar dat heeft ze het gelukkig wel! We hebben zeker 500 mensen ingehaald en uiteindelijk 8 km gelopen van de tien. De laatste twee naar de auto hebben we gewandeld, omdat toen de wedstrijd afgelopen was. Wat een avontuur weer.
Twee dagen later was ik jarig. Mijn eerste verjaardag in Duitsland. Vierentwintig ben ik nu! Mijn hele lieve buurvrouw kwam me sochtends een gebakje brengen met heel schattig een kaarsje. En gelukkig kwamen smiddags drie vriendinnen uit Nederland mijn verjaardag met me vieren. We hebben een heerlijk weekend gehad, met een wijnfeest en shoppen in de stad.. En zondagochtend in het park gepicknickt in de zon.
Maar goed, wat ik eigenlijk van de daken wil schreeuwen is dat ik eindelijk in Keulen een vriendin heb! En nog beter nieuws, over twee weken is er een algemene vrije dag weer in Duitsland en dan leer ik meer van haar vrienden kennen en dan heb ik straks ineens heel veel vrienden hier!
Dat alleen doordat we elke dag dezelfde trein nemen. We zijn maar voor de gezelligheid een keertje bij elkaar gaan zitten. Blijkt dus dat ze aan 'bouldern' doet: wandklimmen tot vier meter hoog en je dan op de mat weer laten vallen. En dat hebben we vanavond gedaan. Hoewel het heel erg leuk is, kunnen ze er morgen op mijn werk waarschijnlijk niet om lachen.. De blaren staan op mijn handen.
Ik heb er al wel een oplossing voor bedacht: ik heb een beetje oranje kinesiotape. Dat plak ik er overheen! Als ze dan vragen waarvoor het is, kan ik zeggen: ik support Holland!
Of nog beter: ik promoot kinesiotape! Moet je is zien hoeveel ik ervan verkoop!
Dat heb ik nog niet eens verteld, maar ik heb een nieuwe naam hier.. Maja. We hadden een soort afkorting nodig. De patiënten hier staren zich wezenloos naar mijn naamplaatje ( of het is een goed excuus om die kant op te kijken) omdat ze mijn naam zo lastig vinden. Vervolgens spreken ze het allemaal anders uit en moeten het TIG keer herhalen voordat het geland is.
Het was in Nepal en Indonesië ook al een probleem. In Nepal heet ik Mayur, in Indonesië ben ik voor het eerst Maja genoemd en ik vind het best een mooie afkorting!
Ik ga mijn inmiddels aangebrande croissant uit de oven halen! Fijne avond allemaal!
Twee dagen later was ik jarig. Mijn eerste verjaardag in Duitsland. Vierentwintig ben ik nu! Mijn hele lieve buurvrouw kwam me sochtends een gebakje brengen met heel schattig een kaarsje. En gelukkig kwamen smiddags drie vriendinnen uit Nederland mijn verjaardag met me vieren. We hebben een heerlijk weekend gehad, met een wijnfeest en shoppen in de stad.. En zondagochtend in het park gepicknickt in de zon.
Maar goed, wat ik eigenlijk van de daken wil schreeuwen is dat ik eindelijk in Keulen een vriendin heb! En nog beter nieuws, over twee weken is er een algemene vrije dag weer in Duitsland en dan leer ik meer van haar vrienden kennen en dan heb ik straks ineens heel veel vrienden hier!
Dat alleen doordat we elke dag dezelfde trein nemen. We zijn maar voor de gezelligheid een keertje bij elkaar gaan zitten. Blijkt dus dat ze aan 'bouldern' doet: wandklimmen tot vier meter hoog en je dan op de mat weer laten vallen. En dat hebben we vanavond gedaan. Hoewel het heel erg leuk is, kunnen ze er morgen op mijn werk waarschijnlijk niet om lachen.. De blaren staan op mijn handen.
Ik heb er al wel een oplossing voor bedacht: ik heb een beetje oranje kinesiotape. Dat plak ik er overheen! Als ze dan vragen waarvoor het is, kan ik zeggen: ik support Holland!
Of nog beter: ik promoot kinesiotape! Moet je is zien hoeveel ik ervan verkoop!
Dat heb ik nog niet eens verteld, maar ik heb een nieuwe naam hier.. Maja. We hadden een soort afkorting nodig. De patiënten hier staren zich wezenloos naar mijn naamplaatje ( of het is een goed excuus om die kant op te kijken) omdat ze mijn naam zo lastig vinden. Vervolgens spreken ze het allemaal anders uit en moeten het TIG keer herhalen voordat het geland is.
Het was in Nepal en Indonesië ook al een probleem. In Nepal heet ik Mayur, in Indonesië ben ik voor het eerst Maja genoemd en ik vind het best een mooie afkorting!
Ik ga mijn inmiddels aangebrande croissant uit de oven halen! Fijne avond allemaal!
-
05 Juni 2014 - 12:58
Ome Krien:
Hallo Marjolein,
Als je het niet erg vind dan hou ik het maar bij Marjolein. Het wordt zo verwarrend elk land een andere naam. Maja zal vast niet de laatste zijn. Er zijn nog zoveel landen waar je nog naar toe zal willen. Ja, eerst maar hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag en nog vele gezonde jaren. Wat leuk, dat je nu een vaste vriendin hebt. Maarre, geen naam, werkt ze ook bij je, is ze Keulse, woont ze bij je in de buurt. Zo alvast een paar vragen om te beantwoorden, want je maakt ons wel nieuwsgierig. Gezien de ervaringen van je opa met Duitsers tijdens zijn werk in en door Duitsland moet het een snoepje zijn om mee thuis te komen. We horen het wel, of we zien haar wel te zijner tijd. Alvast een goede tijd gewenst met je vrienden het komend weekeinde. -
05 Juni 2014 - 15:51
Marjolein:
Ome Krien ik vind uw reacties altijd zo heerlijk om te lezen! Om even uw nieuwsgierigheid te bevredigen, haar naam is Lisa, maar ze is niet mijn vriendin vriendin, ze is nog gewoon een kennis/vriendin. Voor het klimmen gaven we elkaar een hand, na het klimmen namen we als echte kameraden met een knuffel afscheid. Haha en ze is niet echt een snoepje! Eerder een zeer stoere chick. Ze woont ook sinds kort in keulen en zoekt daarom ook nog een beetje meer contacten. We hebben in ieder geval een hele leuke avond gehad! Ik hoop dat alles met u beiden ook goed gaat en nog bedankt voor de felicitaties! -
05 Juni 2014 - 19:13
Marcella:
Lieve meid,
Wat schrijf je weer een leuk verslagje! Nogmaals bedankt voor de grandioze dagen! Je bent ons Rijnreisje vergeten te vermelden (haha, daar wil je vast niet aan herinnerd worden), en ook ons bezoek aan een ontzettend druk chocolademuseum, waar we uiteindelijk alleen de winkel hebben geplunderd. Waren ze lekker, die knoert grote bonbons? Fijn dat je komend weekend weer onze kant opkomt. Ik word soms overvallen door een soort heimwee naar jou. Die ruim 200 kilometer Friesland aanstaand weekend is wel een fantastische voorbereiding voor de Kees Verkerk skatetocht. Daar heb ik WAANZINNIG veel zin in, maar zie er ook WAANZINNIG tegenop, whahahhaha. See you! Laat maar weten hoe laat je aankomt, je vervoer staat dan klaar! -
05 Juni 2014 - 20:57
Marjolein:
Dat ben ik inderdaad vergeten te vertellen! En ook dat de collega ons trouw chocolade kado echt heel lief vond! Ik hoorde vandaag van een cliënt dat de rijn ter hoogte van Bonn veel mooier is. Dus ik heb bedacht dat we de volgende keer daar een bejaarden euhhh rijnreisje moeten doen! Ik heb ook enorm veel zin in de tocht! We gaan het wel redden! Echt wel! -
05 Juni 2014 - 21:28
Elly Zwang:
Hallo ik noem je nu ook maar Maja ik ben een collega van je vader en ik lees al een tijdje je verhalen en ik vind ze altijd leuk!!! Ik lees dat het wel steeds leuker wordt daar en ik hoop dat je nieuwe vriendin een hoop leuke vrienden heeft. Veel plezier daar niet te hard werken (doe je vader ook niet) en ik kijk uit naar het volgende verslag. Groetjes Elly -
05 Juni 2014 - 23:10
Marjolein Prins:
Hallo Elly,wat leuk om te weten dat zelfs collega's van mijn vader het leuk vinden om te lezen wat ik hier doe. Ik vroeg me al af hoe het komt dat mijn vorige verhaal 1300 keer bekeken is. Zoveel mensen ken ik niet! Ik voel me zeer gevleid!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
