Tentena
Door: Marjolein
Blijf op de hoogte en volg Marjolein
06 September 2013 | Indonesië, Sulawesi Island
De ochtend na aankomst in Tentena staat de jongen die me de avond ervoor naar het hotel heeft gebracht praktisch voor mijn deur. Ik had niet echt een idee waar ik naartoe wilde gaan en wilde eigenlijk op eigen houtje de omgeving gaan verkennen. Gelukkig laat ik me al snel ompraten als hij aanbied me naar grotten en de waterval te brengen. Daar wil ik wel naartoe! De grotten zijn niet zo bijzonder.. Menselijke botten heb ik al genoeg gezien inmiddels, dus daar zijn we snel weer weg. Vervolgens gaan we op weg naar de waterval een goeie tien km verderop. Halverwege gaat z'n scooter helaas kapot. Zul je net zien. Wel is het handig dat de scooter kapot is gegaan vlak voor een garage, dus na een kwartiertje rijden we weer verder! De waterval is fantastisch. Heel hoog, het einde is niet te zien vanaf beneden. Op dat moment is een gids heel handig.. Hij gaat me voor omhoog langs de trappen helemaal naar de top van de waterval. Halverwege komen we een man tegen die in zijn zwembroek op kikkers aan het jagen is. Hij heeft een net met enorme kikkers!
Daarna loopt mijn gids door het vallende water over de rotsen gewoon naar de overkant. Dus ik trek mijn schoenen uit en ga hem op blote voeten achterna. Superspannend om over de rotsen van de waterval te lopen. Het water stroomt op sommige plaatsen niet snel en vormt poelen helderblauw water. Ze roepen naar me : Marjolein, spring erin!!! Dus ja dat doe ik. Ik hang mijn camera over de schouder van mijn gids en spring met kleren en al de waterval in. Fantastisch!
Naar beneden is altijd wat minder makkelijk helaas dan naar boven, maar we overleven het.
Op de scooter rijden we door het landschap, het staat er vol met cacao bomen. Ik vraag hoe ze nou eigenlijk van die vruchten chocola maken, maar de gids verstaat weinig Engels. Wel plukt hij een vrucht, maakt hem open en laat hij de pitten zien. Misschien maken ze het daar wel van!
Wat een heerlijk land!
De dag is nog niet om, we gaan nog naar het strand. Het strand aan een meer zo groot als loch Ness als je het mij vraagt. Zo groot dat de maan er invloed op heeft en golven maakt. Het water is knalblauw en het strand is van zand. Op het strand zijn lokale mensen vis aan het bakken en er rennen kinderen. Ik duik met de kinderen het water in. Een half uur later vragen ze of ik mee wil eten. Superlief! We eten met onze handen (zoals het hoort) rijst en vers gebakken vis. De chili weiger ik beleefd. Vervolgens wil iedereen met me op de foto. Ze zeggen van alles in een taal die ik niet versta en moeten er keihard om lachen. Waarschijnlijk lachen ze me uit, maar ik lach van harte met ze mee. Of ik nog meer rijst wil, nog meer, nog meer, nog meer! Nee!!! Ik wil GEEN rijst meer, maar hartelijk bedankt!
De mensen hier behandelen me alsof ik een beroemdheid ben. Zo voelt het althans. Achterop de scooter zien we een hoop mensen, iedereen zwaait naar me, of wil een high five. Ik ging bij een winkel nieuwe oordopjes kopen.. Ik loop binnen, staan er vier gillende en lachende meiden om me heen die allemaal op de foto willen. Knettergek! Ik loop schaterend de winkel weer uit. Hier sporen ze echt niet!
Daarna loopt mijn gids door het vallende water over de rotsen gewoon naar de overkant. Dus ik trek mijn schoenen uit en ga hem op blote voeten achterna. Superspannend om over de rotsen van de waterval te lopen. Het water stroomt op sommige plaatsen niet snel en vormt poelen helderblauw water. Ze roepen naar me : Marjolein, spring erin!!! Dus ja dat doe ik. Ik hang mijn camera over de schouder van mijn gids en spring met kleren en al de waterval in. Fantastisch!
Naar beneden is altijd wat minder makkelijk helaas dan naar boven, maar we overleven het.
Op de scooter rijden we door het landschap, het staat er vol met cacao bomen. Ik vraag hoe ze nou eigenlijk van die vruchten chocola maken, maar de gids verstaat weinig Engels. Wel plukt hij een vrucht, maakt hem open en laat hij de pitten zien. Misschien maken ze het daar wel van!
Wat een heerlijk land!
De dag is nog niet om, we gaan nog naar het strand. Het strand aan een meer zo groot als loch Ness als je het mij vraagt. Zo groot dat de maan er invloed op heeft en golven maakt. Het water is knalblauw en het strand is van zand. Op het strand zijn lokale mensen vis aan het bakken en er rennen kinderen. Ik duik met de kinderen het water in. Een half uur later vragen ze of ik mee wil eten. Superlief! We eten met onze handen (zoals het hoort) rijst en vers gebakken vis. De chili weiger ik beleefd. Vervolgens wil iedereen met me op de foto. Ze zeggen van alles in een taal die ik niet versta en moeten er keihard om lachen. Waarschijnlijk lachen ze me uit, maar ik lach van harte met ze mee. Of ik nog meer rijst wil, nog meer, nog meer, nog meer! Nee!!! Ik wil GEEN rijst meer, maar hartelijk bedankt!
De mensen hier behandelen me alsof ik een beroemdheid ben. Zo voelt het althans. Achterop de scooter zien we een hoop mensen, iedereen zwaait naar me, of wil een high five. Ik ging bij een winkel nieuwe oordopjes kopen.. Ik loop binnen, staan er vier gillende en lachende meiden om me heen die allemaal op de foto willen. Knettergek! Ik loop schaterend de winkel weer uit. Hier sporen ze echt niet!
-
06 September 2013 - 16:22
Paps:
Gek wijf ben jij. Lache met jou. Klinkt als bounty Island.......
Ik wil ook....
-
07 September 2013 - 10:11
Louise:
Hahahhah!! Wat moet ik toch weer vreselijk lachen om jouw verhaal!
En dit keer ben ik het helemaal met je paps eens: 'Gek wijf!'.
Ik vind het zo tof om te horen hoe jij op de meest bijzondere plekken komt door gewoon lekker
op pad te gaan met de lokale bevolking!
Geniet er lekker van meid!!! Nog maar een klein maandje dan ben je alweer thuis (of kan ik dat maar
beter niet hardop zeggen?) Ik ben iig al aan het aftellen!!
Dikke knuffel!! -
07 September 2013 - 10:50
Marcella:
Lieve schat, ik kan bijna niet meer wachten! Ik ben zo nieuwsgierig! Leuk dat je ons zo lekker maakt met je verhalen! De mensen lijken me ontzettend gastvrij en lief. Weet jij nog dat er een bus Japanners in Nederland aankwam en allemaal met Frank en jou op de foto wilden? Wij net thuis van vakantie, jullie een bruine snoet en blond haar? Geweldig! -
07 September 2013 - 15:47
Menno:
haha ja leuk Indonesië, iedereen wil met je op de foto :D -
08 September 2013 - 20:08
Frank Prins:
Niet alleen daar schateren ze van het lachen Marjo!! Ik doe het ook! -
12 September 2013 - 21:07
Marcellaprins:
Hee lekker Beppie, al een zestal dagen niets gehoord, en dat begint behoorlijk op onze zenuwen te werken. Lieverd, laat even weten of het goed met je gaat! Als je geen zin hebt om een blog te schrijven, begrip hoor,maar effe teken van leven... -
14 September 2013 - 11:06
Marcella:
Lieve Marjolein, we zijn inmiddels ziek van ongerustheid. Laat.alsjeblieft iets van je horen meiske!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
