Togians
Door: Marjolein
Blijf op de hoogte en volg Marjolein
14 September 2013 | Indonesië, Sulawesi Island
Vanuit Tentena wordt er vervoer voor me geregeld naar Poso, vandaar kan ik weer verder naar Ampana, waar de veerboot me in 5 uur naar de Togean eilanden brengt. Als ik vertrek uit Tentena, is er een soort festival gaande. Iedereen in de omgeving van Poso viert het festival door willekeurig iedere reiziger gratis een maaltijd aan te bieden. En zo kom ik onderwerp terecht bij een zeer gastvrij gezin. Ze hebben een tafel vol staan met voedsel: in bamboe gekookte rijst, hond (ieuw), vis, kip, zoetigheid vergelijkbaar met appelflappen en nog meer. Hartstikke leuk en ik neem een foto van de gastvrije mensen, die er maar al te graag voor gaan zitten.
Dan rijden we verder met de auto. De auto zit bomvol met Indonesiërs, helaas zijn ze vrijwel allemaal wagenziek en moeten we vaak stoppen omdat er iemand over z'n nek gaat. Ieuw!
Eenmaal in Poso moet ik drie uur wachten op de auto die me naar Ampana kan brengen. De man bij het lege busstation bied aan me naar het strand te brengen, een aanbod waar ik maar al te graag gebruik van maak!
Na twee uur in de zee gelegen te hebben gaan we terug naar het busstation waar ik even later in de bus naar Ampana stap.
De volgende dag vertrek ik naar Wakai. Ik heb geprobeerd voor die tijd nog een reisverslag te plaatsen, maar ik zie nu dat het niet is gelukt.
Op de Togean islands is geen internet. Vandaar dat ik al zo lang niets heb geplaatst!
Eenmaal op Wakai gestrand, sta ik me op een pier net af te vragen wat ik vredesnaam nu ga doen, als ik op de schouder wordt aangetikt door een blondine. Een blondine?! Mijn ogen puilen uit zoals bij Tom en Jerry met van die verrekijkers je weet wel, als ze vraagt of ik al plannen heb. Ik schud van nee en ze neemt me bij de hand naar een boot iets verderop. Of ik zin heb om mee te gaan naar Kadiri Paradise? Daar zeg ik geen nee tegen! Ze komt uit Finland en is duik instructrice. Ze kletst erop los, alles over duiken en ik weet dat ik er niet onderuit ga komen deze keer.. Duiklessen maar!
Eenmaal op het eiland krijg ik een kamer aan zee, met een palmboom en een hangmat. Helaas zak ik na twee dagen al door de hangmat, maar dan pak je gewoon een andere verderop. Er hangen er genoeg! Het water is strakblauw, vanuit de boot kun je de bodem zien.
De eerste paar dagen voer ik echt helemaal niks uit. Ik lig in de hangmat en verslind boeken. Maar na een aantal dagen begint het te vervelen en zeg ik tegen Emmi dat ik wel eens een duikles wil proberen.
Om eerlijk te zijn geeft het hele duik principe me de kriebels.. 18 meter onder water met een tank lucht is niet bepaald mijn idee van ontspanning.. Ik had het zo mis. Eenmaal onderwater kom ik helemaal tot rust. Het is een soort meditatie onderwater. Continue ben je bezig met diep inademen en rustig uit, terwijl je ondertussen geniet van de koralen en vissen. Al moet je de eerste vier lessen nog een hoop leren. Wat moet je doen als je tekort aan lucht hebt, wat doe je als je masker volloopt met water, wat doe je als je buddy kramp krijgt. Hoe sluit je een bcd aan op je tank met bijbehorende slangen en toestand. Makkelijk is het niet en Emmi zet me aan het werk. Als een echte lerares zet ze me ook s avonds achter de computer om de stof ter leren. Terwijl de rest aan het pokeren is.. Zucht.
Maar het is het waard, ik heb gisteren een rogge gezien van ik denk wel drie meter breed. En Nemo in het zwart! En honderd andere soorten vissen en koralen. Bovendien was het mijn eerste duik tot 18 meter diep! Kicke!
Goed ik ga ophouden met ratelen. Ik ben nu even een nachtje in Ampana om jullie te laten weten dat ik leef, morgen ga ik nog even duiken en maandag vertrek ik richting Manado.
Ajuparaplu!
Dan rijden we verder met de auto. De auto zit bomvol met Indonesiërs, helaas zijn ze vrijwel allemaal wagenziek en moeten we vaak stoppen omdat er iemand over z'n nek gaat. Ieuw!
Eenmaal in Poso moet ik drie uur wachten op de auto die me naar Ampana kan brengen. De man bij het lege busstation bied aan me naar het strand te brengen, een aanbod waar ik maar al te graag gebruik van maak!
Na twee uur in de zee gelegen te hebben gaan we terug naar het busstation waar ik even later in de bus naar Ampana stap.
De volgende dag vertrek ik naar Wakai. Ik heb geprobeerd voor die tijd nog een reisverslag te plaatsen, maar ik zie nu dat het niet is gelukt.
Op de Togean islands is geen internet. Vandaar dat ik al zo lang niets heb geplaatst!
Eenmaal op Wakai gestrand, sta ik me op een pier net af te vragen wat ik vredesnaam nu ga doen, als ik op de schouder wordt aangetikt door een blondine. Een blondine?! Mijn ogen puilen uit zoals bij Tom en Jerry met van die verrekijkers je weet wel, als ze vraagt of ik al plannen heb. Ik schud van nee en ze neemt me bij de hand naar een boot iets verderop. Of ik zin heb om mee te gaan naar Kadiri Paradise? Daar zeg ik geen nee tegen! Ze komt uit Finland en is duik instructrice. Ze kletst erop los, alles over duiken en ik weet dat ik er niet onderuit ga komen deze keer.. Duiklessen maar!
Eenmaal op het eiland krijg ik een kamer aan zee, met een palmboom en een hangmat. Helaas zak ik na twee dagen al door de hangmat, maar dan pak je gewoon een andere verderop. Er hangen er genoeg! Het water is strakblauw, vanuit de boot kun je de bodem zien.
De eerste paar dagen voer ik echt helemaal niks uit. Ik lig in de hangmat en verslind boeken. Maar na een aantal dagen begint het te vervelen en zeg ik tegen Emmi dat ik wel eens een duikles wil proberen.
Om eerlijk te zijn geeft het hele duik principe me de kriebels.. 18 meter onder water met een tank lucht is niet bepaald mijn idee van ontspanning.. Ik had het zo mis. Eenmaal onderwater kom ik helemaal tot rust. Het is een soort meditatie onderwater. Continue ben je bezig met diep inademen en rustig uit, terwijl je ondertussen geniet van de koralen en vissen. Al moet je de eerste vier lessen nog een hoop leren. Wat moet je doen als je tekort aan lucht hebt, wat doe je als je masker volloopt met water, wat doe je als je buddy kramp krijgt. Hoe sluit je een bcd aan op je tank met bijbehorende slangen en toestand. Makkelijk is het niet en Emmi zet me aan het werk. Als een echte lerares zet ze me ook s avonds achter de computer om de stof ter leren. Terwijl de rest aan het pokeren is.. Zucht.
Maar het is het waard, ik heb gisteren een rogge gezien van ik denk wel drie meter breed. En Nemo in het zwart! En honderd andere soorten vissen en koralen. Bovendien was het mijn eerste duik tot 18 meter diep! Kicke!
Goed ik ga ophouden met ratelen. Ik ben nu even een nachtje in Ampana om jullie te laten weten dat ik leef, morgen ga ik nog even duiken en maandag vertrek ik richting Manado.
Ajuparaplu!
-
14 September 2013 - 13:38
Marcella:
Ik wil ook duiken! Zou dat tot de mogelijkheden behoren? Heerlijk iets van je te horen, -
14 September 2013 - 13:43
Marjolein Prins:
Jaaaa ik heb tegen Emmi gezegd dat ik je misschien mee naar kadiri Paradise neem.. Ze wil je heel graag leren duiken! Alleen.. Het is wel een eindje reizen.. Eerst een hele dag vanuit manado naar gorontalo en vandaar overnachten op de boot.
We kunnen ook naar pulau bunaken gaan, dat is dichterbij maar veel minder mooie stranden en meer toeristen. Heb ik van horen zeggen, ik ben er zelf nog niet geweest. Wat wil je? -
14 September 2013 - 15:23
Frank:
hahahaha dat zal wel een mooie blondine geweest zijn! Ik denk niet dat je het anders gedaan had, dat duiken! hahaha
Stoer zeg!!!
-
14 September 2013 - 21:42
Marcella:
Lieverd, het is erg makkelijk...ik volg je! Maakt niet uit waarheen... -
15 September 2013 - 01:45
Suus:
Hé koekenbakker, dit klinkt allemaal bijna te mooi om waar te zijn. Dan ook nog zo'n blonde chick die als een soort fata morgana verschijnt :-) klinkt als een super plek om he moeder mee naartoe te nemen, maar eh.... Ik wil ook!!! Geniet er nog lekker van wijffie. Xxx -
15 September 2013 - 02:07
Paps:
Klinkt als een spannend avonturenboek zeg. Heerlijk joh. Lekker doorgaan zo. Maarrre geef effe de hotel namen door waar je zit. Wel zo makkelijk....
Knuffelknuffel
Paps -
15 September 2013 - 10:56
Jan:
Mooie route volg jij hoor! Hoe heb je die gemaakt? Straks ga je dus over de molukse zee varen? Heel slim Gewoon een stukkie afsnijden! Hoe wist je dat?
-
17 September 2013 - 14:52
Jolanda:
Ha, daar was je dus, achter een blondine aan aan 't zwemmen! En dan ook nog Nemo gezien, gaaf Marjolein.
Nog 2 dagen en dan is je reismaat er. Super dat je nog 2 weken met je moeder dingen kan gaan ontdekken. Ohw, wat zou ik graag mee gaan, ik krijg uitpuilende ogen van je verhalen! -
18 September 2013 - 10:32
Marjolein Prins:
Lonely planet is je beste vriend!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
